Maatschappelijke kant van de weense klassieken

In 1750 is Bach overleden en daarmee is de Barok afgesloten. God is uit de tijd en de kerk en de adel krijgen het moeilijk. De groot versierde gebouwen worden lelijk gevonden en de muziek van Bach is te moeilijk. Er worden weer ‘makkelijke´ stukken geschreven en de Weense klassieken ontstaan.

 

In deze tijd draait de muziek eigenlijk om drie grote componisten:

Franz Joseph Haydn (1732-1809)

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)

Ludwig van Beethoven (1770-1827)

Alle drie werkten ze aan  het hof van Wenen, dat was hun muzikale centrum.

Linksboven is Beethoven, rechtsboven is Haydn en onderaan Mozart

 

De burgers kregen steeds meer een eigen stem, ze konden laten horen wat ze van bepaalde dingen dachten. Hiermee nam de macht van de Adel af. Vooral tijdens de Franse revolutie konden de ‘normale’ burgers veel zelf beslissen. Maar na meerdere revoluties kon de adel je opsluiten of vermoorden wanneer hij er zin in had, er heerste een absolute macht. Hierdoor was er heel veel ongelijkheid.

Democratie kwam weer in beeld doordat er revoluties waren en de eerste grondwetten zijn geschreven.

De tijd van de Weense Klassieken is ook de tijd van de Verlichting. Het geloof in de kerk is nu helemaal voorbij, er wordt niet meer blind vertrouwd op wat er verteld wordt. Door de vele kennis in de wetenschap die er is, gaan mensen zelf nadenken. 'Heb de moed je eigen verstand te gebruiken, zonder leiding van iemand anders. Durf te weten!' Dit is een uitspraak van Voltaire. 

Voltaire

Voltaire is een Franse schrijver en een van de mensen die gezorgd heeft voor de verlichting. In Lissabon is een hele zware aardbeving geweest in 1755, mensen zagen het als een straf van God. Voltaire vond dit belachelijk, volgens hem moest er een andere verklaring voor zijn. Dus besloot hij dat te gaan onderzoeken. 

Sinds de Wetenschappelijke Revolutie in de Barok, was het vertrouwen in het eigen verstand enorm gegroeid. Wetenschappers en ontdekkers begrepen de wereld beter dankzij onderzoeken via waarneming en logisch nadenken. Wetenschap werd een hobby van de adel, maar ook van velen uit de burgerij. Dit is een maatschappelijk verschijnsel, dit verschijnsel noemen ze de verlichting.  

In ieder maatschappelijk deel tot nu toe, probeert de samenleving los te komen van de kerk. Telkens lukte dat wel, maar ze bleven altijd wel een beetje verbonden met de kerk. Vooral de muziek bleef nog erg verbonden. De Weense Klassieken is de kortste periode geweest, maar wij denken dat in deze periode wel het meeste bereikt is. De samenleving is echt los gekomen van de kerk, ook muzikaal gezien. De mensen luisterden niet alleen meer naar wat er in de kerk verteld werd. Mensen leerden om zelfstandig te denken, te ontdekken en waar te nemen.